اثر میکروسیلیس بر روی زمان گیرش و جمع شدگی در داخل قالب بتن های توانمند

این مقاله حاصل کارهای آزمایشگاهی انجام شده بر روی زمان گیرش و تغییر شکل های اولیه بتن های با مقاومت بسیار زیاد و دارای درصدهای مختلف میکروسیلیس می باشد. از روش مقاومت در برابر نفوذ (ASTM C 403) برای تعیین زمان های گیرش اولیه و نهایی بتن استفاده شده است. در این روش ابتدا بتن ساخته می شود و سپس با استفاده از الک نمره 4 سنگدانه های درشت آن جدا می گردند. این آزمایش به دلیل آنکه بر روی ملات بدست آمده از بتن انجام می شود، بهتر از روش های عنوان شده در BS 4550 ، ASTM C 191 و ASTM C 266 می باشد.

از نتایج این قسمت برای یافتن نقطه شروع جمع شدگی خود به خودی بتن، که بیشترین مقدار جمع شدگی در بتن های با مقاومت بسیار زیاد را به خود اختصاص می دهد، استفاده شده است. لازم به ذکر است که بتن ساعت ها قبل از بازشدن قالب ها به نقطه آغاز فوق می رسد.

نتایج این تحقیقات نشان می دهند که با افزایش درصد میکروسیلیس، زمان های گیرش اولیه و نهایی افزایش می یابند. این موضوع در مورد جمع شدگی در داخل قالب صادق نیست و در واقع حضور میکروسیلیس باعث کاهش آن می گردد.

  دانلود رایگان