بررسی آسیب پذیری قابهای بتن آرمه در ایران (سازه های قبل از 1970 میلادی)
ساختمانهای بتن آرمه ای که قبل از سال های دهه 1970 طراحی شده اند، اکثراً برای بارهای ثقلی طراحی شده و دارای مقاومت لرزه ای لازم نیستند. این قابها علاوه بر مقاومت لرزه ای کم، دارای جزئیات اجرایی ضعیف نیز هستند. بنابراین هر نوع طرح تقویت باید با در نظر گرفتن ضعف های موجود در سازه انجام شود.
در این مقاله تعداد شش قاب بتن آرمه (سه قاب 5 طبقه و سه قاب 3 طبقه) با سه دهانه به طول مجموع 13 متر در نظر گرفته شده، و تحت اثر زلزله طبس، ناغان و منجیل با استفاده از برنامه IDARC آنالیز و بررسی شده اند. سپس با استفاده از بادبند ضربدری یک نمونه از قابهای سه طبقه و یک نمونه از قابهای پنج طبقه تقویت شده است. نتایج بررسی نشان می دهد این سازه ها که دارای ضعف شدید در برابر زلزله بوده و تغییر مکان جانبی زیاد و آسیب دیدگی شدید ستونها در همه آنها مشاهده می شود، احتمالاً قادر به تحمل زلزله های محتمل در بسیاری از شهرهای ایران نیستند، اما استفاده از بادبند ضربدری بدلیل سختی جانبی زیاد مانع از بروز ضعف های این سازه ها می شود.