روش ملی طرح مخلوط بتن + راهنمای روش ملی طرح مخلوط بتن
امروزه بتن در مقیاس گسترده ای در سطح جهان مورد استفاده قرار می گیرد و عنوان ماده ساختمانی قرن را یدک می کشد. با توجه به روند روزافزون توسعه سازه های بتنی در کشور، نیاز است توجه ویژه ای به بتن و طرح اختلاط بتن معطوف گردد.
مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن (مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی) با توجه به تجربیات ارزشمند در زمینه فناوری بتن و طرح اختلاط بتن، از سالها پیش به این ضرورت پی برد تا روشی منسجم، کاربردی و سازگار با مشخصات مصالح کشور برای طرح مخلوط بتن تدوین نماید. «روش ملی طرح مخلوط بتن» پس از مطالعات و تحقیقات آزمایشگاهی گسترده در سال 1386 تدوین و منتشر گردید.
سادگی استفاده از روش ملی طرح مخلوط بتن و عدم نیاز به سعی و خطای زیاد در ساخت مخلوط های آزمایشگاهی به دلیل انطباق آن با ویژگی ها و مشخصات مصالح بومی کشور، از مزایای این روش طرح اختلاط بتن می باشد.
دامنه کاربرد روش ملی طرح مخلوط بتن
1 - تعیین نسبت اختلاط اجزای بتن های معمولی مورد مصرف در ساختمان ها و سازه های بتنی متعارف
2 - دستیابی به مشخصات فنی مورد انتظار از بتن، که این مشخصات معمولاً بر اساس آیین نامه های معتبر، تعیین و ملاک عمل قرار می گیرند. مشخصات فنی می توانند شامل مقاومت مشخصه فشاری، پارامترهای دوام، حداکثر اندازه سنگدانه، پوشش روی میلگردها و ... باشند.
3 - روش ملی طرح مخلوط بتن، برای طرح اختلاط بتن های ویژه مانند بتن های حجیم، بتن های سبک، بتن های سنگین و ... مستقیماً قابل کاربرد نمی باشد و برای این نوع بتن ها، با اعمال تغییرات و تمهیدات خاصی قابل استفاده است.
فهرست مطالب روش ملی طرح مخلوط بتن
- بخش اول – مقدمه
- بخش دوم – مبانی طرح
- بخش سوم – تعیین انحراف معیار و مقاومت فشاری متوسط لازم
- بخش چهارم – روش طرح مخلوط