ارائه روشی جهت طرح اختلاط بتن با مقاومت بالا (با نگرشی انتقادی بر روش ACI 211-4R)

مصالح سازنده بتن و اندرکنش بین این مواد نقش حساس و تعیین کننده ای در تبیین خواص مکانیکی بتن با مقاومت و عملکرد بالا (High Strength / High Performance Concrete) عهده دار می باشد. لذا شناخت دقیق و صحیح این ارتباط به انتخاب مناسب نوع و مقدار مصالح جهت ساخت بتنی با رفتار مطلوب در مقابل نیروهای وارده منجر شده، و در نتیجه ارائه روشی جهت طرح اختلاط بتن با مقاومت بالا را میسر می سازد.

در تحقیق حاضر سعی گردیده است که با مطالعات آزمایشگاهی-تئوریکی، ضمن بحث پیرامون ارتباط مقاومت فشاری بتن و مشخصه های مقاومت فشاری درشت دانه آن، مقادیر مختلف میکروسیلیس جایگزینی (در حسب درصد وزنی مواد سیمانی)، نسبت های متفاوت آب به مواد سیمانی و سن بتن توسط مدل های ریاضی-تجربی، روشی جهت طرح اختلاط بتن با مقاوت بالا ارائه گردد. بدین منظور 45 طرح اختلاط بتن که شامل 5 مقدار مختلف میکروسیلیس جایگزینی (0، 5، 10، 15 و 20 درصد وزنی مواد سیمانی)، 3 نسبت متفاوت آب به مواد سیمانی (0.4 ، 0.3 . 0.24) و 3 نوع درشت دانه (آهکی، کوارتزیتی و آندوزیتی) بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این تحقیق با انجام آزمایش بر اساس استانداردهای ASTM روی 540 نمونه استوانه ای بتن به ابعاد 10 در 20 سانتیمتر و در سه سن 7، 28 و 91 روز حاصل شده است.

  دانلود رایگان