چگونگی تزریق درزهای انقباضی در سدهای بتنی
بدنه سدهای بتنی قوسی از بلوک های متعددی که توسط درزهای انقباضی از هم جدا شده اند، تشکیل می شوند. درزهای انقباضی سدهای بتنی بین بلوک های بتنی تحت دو عامل افت بتن و سرمایش باز می شوند. ابتدا هر یک از این بلوک ها بصورت طره ای مستقل عمل می کنند که برای دستیابی به رفتار قوسی بدنه سد بتنی لازم است جابجایی برش بین آنها مهار شود. بدین منطور درز های انقباضی سد را با تزریق دوغاب سیمان پر می کنند تا نیروهای جانبی وارده به بدنه سد بتنی بصورت تنش های فشاری به تکیه گاه های جانبی سد منتقل شود.
برای تزریق دوغاب سیمان در درزهای انقباضی سد بتنی لازم است بتن سد تا دمای مناسب سرد شده و درز برای عبور دوغاب سیمان به اندازه کافی باز شده باشد. عمل سرد کردن بتن سد طی دو مرحله طبیعی و مصنوعی صورت می پذیرد که این امر برای ضخامت های مختلف بدنه سد بتنی دارای پریود زمانی متفاوتی می باشد.
در این مقاله سعی شده است با توجه به نتایج مطالعات حرارتی بتن بدنه سد، مناسب ترین زمان برای تزریق دوغاب سیمان در درزهای انقباضی سد بتنی مورد بررسی قرار گیرد که در آن دمای بتن به حداقل و عرض درزهای انقباضی سد به حداکثر مقدار خود می رسد.
